Μια από τις ξεκούραστες σχέσεις μου

Κάποιες μέρες ειναι καλύτερες απο άλλες. Το ζούμε όλοι. Μα ειναι και αυτές οι περίπλοκες μέρες, που οι ιδιαίτεροι ανθρωποι μου τοσο όμορφα δηλώνουν παρόν . Είναι αυτών των λίγων, που το σταθερό τηλεφωνο τους το θυμάμαι ακόμα απ έξω , γιατι το έχω πάρει τόσες  πολλές φορές. Για να ρωτήσω τι έχουμε αύριο Αρχαία, αν θα μου δώσεις ιδέες στα κειμενα που δεν ξέρω τι να γράψω, τι θα βάλεις στο παρτυ, σε φίλησε τελικά ο…..

θέλω να σε δω μόνη σου, να σου πω, δεν αντέχω άλλο. Παύση.

 Ξαφνικά είμαι πάλι πάνω στο ποδήλατο μου και έρχομαι να σε βρω στα σκαλάκια μπροστά στο σπίτι σου. Τα χρόνια περνούν. Έχω να σε ακούσω καιρό και ανησύχησα.

 Εκεί ξαφνικά ακούγεται μέσα στο ανοιξιάτικο αεράκι η φωνή του Frank Sinatra να λέει “I did it my way…” χαμογελάω, πόσες φορές το έχω τραγουδήσει, το εχω δακρύσει! Και τότε ακούω τη φωνή σου να λέει “το αγαπημένο σου τραγούδι!” δεν θυμάμαι πότε σου το είπα, δεν θυμάμαι πότε το κατάλαβες, μου αρκεί που το ξέρεις και για μια ακομη φορά νιώθω αυτήν την γλυκιά αγαλλίαση. Αυτό το ζεστό συναίσθημα που λειτουργεί σαν χνουδωτή κουβέρτα όταν κάνει λίγο κρύο και θέλω να σε πάρω μια αγκαλιά γι’ αυτό. Γιατί μου το χαρίζεις έτσι απλά χωρίς να το καταλαβαίνεις.

Με νιώθεις, με ξέρεις, δεν χρειάζεται να πω πολλά, με ξεκουράζεις. Με ξεκουράζεις.

Μαγικές οι ξεκούραστες σχέσεις, πρέπει να τις φυλάω σαν θησαυρό σκέφτομαι. Σηκώνω το κεφάλι μου απο το ποτό μου, κάθεσαι διπλα μου και τα πράσινα σου μάτια είναι πιο λαμπερά από ποτέ, οι φακιδουλες σου στη θέση τους και διπλα σου στέκονται δυο κορίτσια, σαν εμάς τότε … φίλες, κολλητές, για πάντα. Οι κόρες μας. 

ΥΓ. όπως σου έλεγα χθες…. θα λατρέψεις και την εκδοχή του Robbie Williams σε live concert στο Royal Albert Hall του Λονδίνου https://www.youtube.com/watch?v=XYLOAay_2MQ