Ξεκινώντας αυτό το ταξίδι, στον κόσμο των social media και της online διαδραστικότητας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εκ των προτέρων, όλους εσάς τους συνταξιδιώτες. Σήμερα, θα προσπαθήσω να σας ταξιδέψω σε ένα διαφορετικό μέρος με +5:30 ώρες διαφορά με την Ελλάδα, με μια ενδιάμεση στάση στη Ντόχα.
Η άφιξη στον Ινδικό
Σε καμία περίπτωση δεν περιμένω να το μαντέψετε με το παραπάνω στοιχείο, αλλά μου φάνηκε ενδιαφέρον που για πρώτη φορά ταξίδεψα σε μια χώρα που χρονικά προηγείται της Ελλάδας! Το πρώτο μέρος που θα ταξιδέψουμε μέσα από το Culturito λοιπόν, είναι το Κολόμπο, πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα. Στο αεροδρόμιο η υποδοχή ήταν ξεχωριστή, όπως και ο λόγος του ταξιδιού, και η περριρέουσα υγρασία έκανε αμέσως αισθητή την παρουσία της, ίσως και πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο.
Η πόλη είναι παραθαλάσσια και το αεροδρόμιό της απέχει καμιά ώρα. Η κίνηση υπερβολική οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας. Σε πολλά σημεία ταιριάζει σε μεγάλο βαθμό με έναν ελληνικό προορισμό
Είναι γεγονός ότι αυτό το ξεχωριστό τοπίο απαιτεί και ξεχωριστές ή ιδιαίτερες εάν προτιμάτε συνθήκες. Έτσι λοιπόν, δε θα σας κρύψω ότι η βροχή ήταν ένα καθημερινό φαινόμενο. Άλλοτε ξαφνική, άλλοτε φαινόταν από τα σύννεφα. Όμως, κάθε φορά κρατούσε λίγο, ίσα ίσα να συντηρήσει την ιδιαιτερότητα αυτού του τόπου.
Χώρα Αντιθέσεων
Ωστόσο, οι αντιθέσεις στη ζωή και στο Κολόμπο πολλές, ανάλογα το που θα γυρίσεις να κοιτάξεις, από τη μια θα δεις σπίτια, που μακριά από τα τουριστικά φώτα δεν είναι τόσο εντυπωσιακά,
και από την άλλη μπορεί να πέσει το μάτι σου σε τροπικά τοπία, που συντηρούνται από τη βροχή. Κομμάτι της καθημερινότητας που έρχεται και φεύγει.
Η σύγχρονη εποχή στην πρωτεύουσα έχει εμφανείς επιρροές από τη δύση, ή την ανατολή, δε μπορώ να πω ακριβώς (!).
Αλλά και στοιχεία που τονίζουν τη τροπική μοναδικότητά της:
Φυσικά, παντού υπάρχουν εικόνες που μοιάζουν εξωπραγματικές για τα δικά μας μάτια, που μόλις εμφανιστήκαμε εκεί, μπορεί να βλέπαμε ένα κοπάδι ελέφαντες να έπαιρνε το μπάνιο του:
Εμπνεύσεις
Μια πρωινή βόλτα στο Κολόμπο θα σε κάνει να βρεις δείγματα ενός πλούσιου πολιτισμού, που στέκουν με περηφάνεια απέναντι στο χρόνο και στη συμμετρία!
Παράλληλα, η θρησκεία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα και αποτελεί βασικό στοιχείο έμπνευσης στην τέχνη. Υπάρχει κομμάτι χριστιανικό, μουσουλμανικό αλλά η πλειονότητα ανήκει στο βουδισμό.
Τα βράδια όμως, το Κολόμπο έδειχνε το μεγαλείο πόλης ενός διαφορετικού κόσμου, που το σκοτάδι σκέπαζε πιθανές δυσμορφίες. Παρότι οι μετακινήσεις είναι δύσκολες καθώς η υγρασία έφτανε απαγορευτικά επίπεδα, η πόλη σε συναρπάζει και σε προκαλεί να τη φωτογραφίσεις
Και τώρα το κομμάτι που περιμένατε! ή και όχι! λίγο κουλτούρα και λίγο burrito! Γιατί η αλήθεια είναι κάπου ανάμεσα σε αυτά τα δύο.
CULTURE:
Η Σρι Λάνκα απελευθερώθηκε από την αγγλική κυριαρχία σύμφωνα με τον οδηγό μας το 1949, βέβαια η Wikipedia ως ημερομηνίες αναφέρει το Σεπτέμβριο του 1948.
Είναι ένα από τα πιο νέα κράτη που ανεξαρτητοποιήθηκαν. Αρχικά ονομάστηκε Κεϋλάνη και τη γνωρίσαμε μέσα από το τσάι της, το οποίο μέχρι σήμερα είναι ίσως από τα πιο εμπορικά της προϊόντα και για το οποίο θα μιλήσουμε εκτενέστερα με εικόνα και μυρωδιές σε επόμενο άρθρο!
BURRITO:
Αν αναρωτιέστε πώς είναι το φαγητό εκεί υπάρχει μια λέξη που το περιγράφει απλά, λιτά και περιεκτικά: ΚΑΥΤΕΡΟ. Καυτερό σε βαθμό δακρύων. Ποταμιού δακρύων. Όμως, υπέροχο! Με μια δικιά του εξωτική χροιά υπέροχο. Μπορεί να κάθεσαι μέσα στο καλυβάκι, πάνω από το γκρεμό, όμως το φαγητό σε κάνει να ξεχνιέσαι
Η εικόνα του να κλαίμε με τον οδηγό για αυτό που δοκιμάσαμε, θα χρειαστεί χρόνια για να ξεχαστεί. Από τις πιο δυνατές εμπειρίες σε αυτό το ταξίδι
Βούτηγμα της πίτας αυτής μέσα στο ζωμό που ήταν μίγμα μπαχαρικών και καυτερών πιπεριών και πάρ’τον κάτω από το κλάμα. Και ΟΧΙ, αυτό στη μέση δεν είναι σοκολάτα, αλλά καραμέλα από σιρόπι σφενδάμου, για σβήσιμο!
To be continued…
4 comments