Πως ένα απόγευμα, έγινε βράδυ, έγινε ξημέρωμα σε ένα νοσοκομείο της ανοιξιάτικης Αθήνας. Παρέα με τον προσωπικό μου φύλακα. Ξεκίνησα να πάω εκείνο το απόγευμα για να βοηθήσω, να συμπαρασταθώ, να είμαι εκεί μαζί τους. Μιας και ήμουν γεμάτη όμορφες εικόνες και είχα καλή διάθεση θεώρησα ότι θα ήταν μια “εύκολη υπόθεση” και μια πράξη που θα… Continue reading Κάποιος να με φυλάει.
Somewhere Between Culture and a Burrito.